Erik Ağacı
Bilmiyordum çocuk
İnan bilmiyordum,
Yeşil yapraklarının arasından
Kırmızı kırmızı gülümsedi bana
İçimde ki çocuk yaramazlık yaptı
Koparıverdim dalından
İçimde büyüyor pişmanlığım
Ellerimin ihanetinde
İklimim kanıyor
Mağlubum,
Affet beni çocuk,
Ne olur affet,
Kırıldı güleç yüzüm hüzün bırakarak
Bin bir kırık var yamanması imkânsız
Üzerime sindi kahır
Utanıyorum
Küçülüyorum...
Erik ağacı kızgın bana
Yaprakları kırgın,
Affetmeyecek biliyorum
Ağır geliyor vebali
İçim bozkır
Duygularım çırılçıplak
Çok üşüyorum...
Bilirim yüreğini küçücük avuçlarında taşırsın
Üşüyen yüreğime el ver ne olur,
Söz,
Yeni fidanlar dikeceğim
Her bir erik bir çocuk adı olacak
Senin olan senindir, söz...
Sen küçüğüm, sen
Tut ellerimi yeniden
Işığını alma benden ne olur...
Özür dilerim,
Çok özür dilerim...
ağaç ve tabiat sevgisini diğişik bir yorumla okudum. sizin temiz kalbinizin yansımasın var bu şiirinizde yebrikler
Koca bir sayfa yorum yazılabilir de
Kısa kesmek en iyisi galiba
Kutlarım.
Bilirim yüreğini küçücük avuçlarında taşırsın Üşüyen yüreğime el ver ne olur, Söz, Yeni fidanlar dikeceğim Her bir erik bir çocuk adı olacak Senin olan senindir, söz...
insanın tutabileceği sözleri vermesi kadar güzel bişey yoktur bence de
tebrikler şairem emeğin değer görsün sevgiler eksilmesin yüreğinden.👍
Gülüşlerinde/samimiyetinde kaybolan değerler...
Bazen bilemeyiz üzeriz en yakınımızları, İçimizdekileri kaybedince anlarız varlıklarının ne kadar büyük olduğunu Özleriz bir sıcacık nasılsın deyişlerini...
Belki yeşil bir erikle belki kırmızı bir şiirle
senin olan senindir😙
çok güzeldi abloşum ya.....
sevgiler ve selamlar👍👍👍