Erişmek Ve Erişememek Arasında Bir Yer
Nerdeyim diye soruyorum günlerdir kendime . Ben nerdeyim !!!
Kendi evimde, kendi mahallemde , kendi semtimde yıllardır yaşadığım bu şehirde
Kayboldum..
Evler aynı, sokaklar aynı, caddeler aynı, çevremdekiler de aynı ama ben kayboldum...
Nasıl olduğunu bilmiyorum, bir gün ?o' giriverdi hayatıma ve her şeyim alt-üst oldu
İçim doldu, gözlerim doldu, lakin yüzüm nedense yavaş yavaş soldu...
Önce bir hiç vardı, sonra o hiç büyüdü ama büyüdüğünü sadece ben ve ?o' gördük
Dışarıdan bakan kimse ama hiç kimse o hiçin büyüdüğünü görmedi gören sadece bizdik.
O hiç içimizi doldurdu , doldurdu, doldurdu...
Hem de öylesine doldurdu ki başka bir şeye yer kalmadı
Çözümü varmıydı bu hiçin diye soramıyorum kendime zira bu hiç , bir problemi yoksa
Problem zaten benmiyim onuda bilmiyorum . Tek bildiğim varki;
Ben kayboldum
Beni bul ey erişemediğim sevgili,
Beni bul ey görüşemediğim sevgili,
Beni bul ey tanışamadığım sevgili,
Beni bul ey sarışamadığım sevgili !!!
Aslında belki erişmek ve erişememek arasında bir yerdeyim
Hangisine daha yakınım onuda bilmiyorum,
Beni bul Ey Sevgili, beni bul !
Yoksa ben... Kay-bol-dum.....
Murat Başaran (30.12.2009 - İzmir)
Yorumunuz ve dilekleriniz için teşekkür ederim Safiye Hanım, bilmukabele ;-)
özlem yüklü bir şiir okuttunuz bizlere
hüzünler yüreğinizden uzak,
vuslat size yakın olsun Murat bey tebrikler.
Teşekkürler güzel kardeşim, güzel şiirlerinden ilham almaya çalışıyoruz işte ;-)
yüreğine kalemine sağlık abim
👍👍👍👍👍👍👍👍👍
Sırdaşım elim kolum öyle bir uzadıki uzanmaktan, hırsızlık ve yankesicilik masası yolda görse hemen içeri alır beni o derece :))) Yahu şiir yazdım altı üsü bişey olsa haberin olmazmı sırdaşım. Mutlu noeller ud83cudfbb