Eriyorum Kalemimin Ucunda

Yazamıyorum...

Kalemimin silinmez ucunda
Defalarca dans etmiş bir kelimenin
Asma bahçelerinden çalıntı kokusunda
Boğuluyor arsız tebessümüm...

Yazamıyorum...

Küskün hücreme sakladığım
İnce bir mumun erimiş bedenini
Toplamaya çalışırken
Kayboluyor yine hece...

?'Gardiyan, uyan!!!'' diye haykıran
Bir alfabeden sıyrılmış düşlerim
Kara kalemin ucuna yapışmış
Serseri beynimi kanatıyor...

Hiçbir şey olmuş şahısların
Hiçbir şey sunmuş ruhlarını
Çarpıp bölüyorum.
Sonuç; hiçbir şey yine...
?'Olmuyor'' sesini
Dört işlemin yetersizliğinde
Bir kez daha karamıyorum sözcüklere...

Yazamıyorum...

Yeni boş bir sayfaya bakıyorum.
Donuk, ruhsuz ellerimde
Anahtarı birazdan yitecek
Loşluğun gölgesine asılı bir kelepçe
İşaret ve başparmağımın arasına sıkışmış
Duygu sandığımı kıramıyorum.

Ve ben susuyorum yine...
Tahta kurdunun tıkırtısında
Karışıyorum,
Masaya yayılmış bedenine
Birazdan kavuşacak mum alevine...