Erkekler Suskundur / Son Deminde Çağlar

Bir delikanlı/kapıda gölgesi
Kim der ki erkeğin yüreği/kalbi yok
Ağır basan gülüşleri arkasındadır hüznü

Bir kadın gibi dökülmez gözyaşları /gizlidir

Sükuneti bütün benliği esir alan genç gülümsedi
Hafif başını yukarı kaldırdı
Baksa akacak damla damla gözyaşları
Zor bela tuttu kendini.

Kilidi kırılmamış kapalı bir kutu / oysa biz öyle miyiz?

Gitmek en kolayı kalmak zordu
Gidebilirdi gitmedi /kaldı baş edilmez çıkmazlarda
Bir elinde fotoğraf,bir elinde sigara
Bir yandan bakar bir yandan sigarasını içer
Küllerini biriktirirdi.

Dökemezdi içindekini bir kağıda kalemle
Kalemin ucu kırık /açmak için bir ben lazımdı

Nice aşkın kanı ile kirli elleri
Tuttuğu toprak çamura bulandı
Terlemişti sırılsıklam

Öfkesi kendine olan nefretinden başka bir şey değildi.

Usulca yaklaştım yanına/başını sıvazladım
Pişmanlığını anlamıştım.
Dur! Dedim
Ver hadi/ biriktirdiğin külleri istiyorum
Çektiğin pişmanlığı savuracağım.

Kim demiş erkekler ağlamaz?

Sulu gözleri ile baktı / yanaklarına süzülen yaşlar
Dedi ki;
Seni seviyorum
İstediğin küllerim değil /al bu ömür senin olsun.

Erkekler suskundur/son deminde çağlar.