Ertesi Sabah Yaşamak
beni dün gece vurdular:
sokaktaydım
donup kaldı rüzgâr
asfaltın ortasında
bir ışık,
-beş yaşındaydı ve
bu yüzden
hüküm giymeyecek -
fosforlu soluğumun buğusu soğumadan
obsidiyen yürek kanımdaki
aşkı vurdu.
aşk,
gözlerini kapatıp
karanlığa bakmaktır;
ışık aşkımı vurdu
dudaklarımda,
' her yer karanlık pür nur o mevki
mağrip mi yoksa makber mi ya rab'
şarkısı yükseldi bir ruh gibi gök yüzüne
ertesi sabahı yaşamak
yüzünü düşünmektir tanın
ve hatırlamaktı Geothe'nin 'biraz daha ışık' sözünü
aşk,
içimde bayır
senden gayrısına
hayır!
diyebilseydim keşke
yüreğime giden sıratta
yürüyen sen olabilseydin
keşke
yaşam iminin kızıllığı yaramla
geçip kalabalık aynalardan
ılık bir kanda
inip çıkan
2500 yıldızın sızısı ...
olmasaydı keşke
ışık;
kış- üşümek
acı- et
mendil-kan
Sait beş yaşında bir çocuğun dizine koymasaydı başını Haliç'te
yarasına basılı beyaz bir kağıt
söyler miydi
mendilli bir ağıt:
'kabri çiçekten bir türbe
olmuş
dönmüş o türbe bir haclegahe'
bu yüzden ıslak bir mendil
atılır bir kenara
vurulmadan önce
asfalt sokakta barikat kurmuş
bir hayat dizildi boğazımda
lambalar elimde kızıl kanarken yüzüme
büyümeyi sardığım beyaz mendiller
maden liraya tutulu avuçlar-
dan ! girdi savruk bir kurşun
bir milyon çocuk sızar kanımdan
Ganj'da arılık duruluk bedenlerime sağlık diyen
bir milyon Hindu Jamala
Haliç çamurunda
kardeş ülkem,
bir milyona kul olmuş yoksulluğumuzla
arınmalıyız
arınmalı ertesi sabah yaşamaya
her çocuk bir kar tanesi
bulutlara uzatılan dudakları sevincin
ışıklı yüzünde firuze güne
hüzün mü sevinç mi şafağın doğuracağı gün
biçimlenmeden
beni
vurdular
kanlı mendil
kırmızı yeşim taşına benzer
kuşluk vakti
bu şarkının
sen söyle aşkım son dizesini :
'ya habgah-ı dilber mi ya Rab
rüya değil bu, ayniyle vaki '
iflah olmaz bu kasıklarıyla
yiyen
içen
uyuyan kalabalık
sırf bu yüzden
etimden önce çürüsün diye kalbim
gün ışıklı bakır taşların
en derininde
kanımla şiir yazarken uyurdum;
kurduğum düşler için
vurulurdum
aşkım sana gelince,
sevincin zeberced taşını takacağım ,onunla tanı beni
seni zamanın öte yanında beklerim
ertesi sabah
yüreğime giden sıratta yürüyen sen olabilseydin keşke..
Muhteşemdi 👍👍👍👍
Nicelerine..
aşk, içimde bayır senden gayrısına hayır! diyebilseydim keşke
yüreğime giden sıratta yürüyen sen olabilseydin keşke
Yüreği aşkla dolu olsada aşka zaman ayıracak ne halim nede isteğim var diyor şair. Çevresinde ve evrende olup biten olumsuzluklardan herkes kadar kendinide sorumlu tutup bir nebze ışık saçabilme uğraşında . İçinde yaşadığımız adaletsiz dünyanın getirisi olan açlık ve sefaletin içler acısı göstergesidir diyor haliçte mendil satarken dövülen çocuk veya hindistanda sefalete mahkum edilen bir yığın halk . Bizleride "iflah olmazken bu kasıklarıyla yiyen içen uyuyan kalabalık" dizeleriyle biraz sorumlu ve duyarlı olmaya davet ediyor bu anlamlı şiiri ile... Şiirselliğinin yanında verdiği mesaj ilede mükemmel olan bu şiiriniz için sizi yürekten kutlarım Sait hocam harikasınız tebrikler...
👍hocam şiir bütünüyle bir harika ama bir yer vardı ki beni aldı götürdü kopardı buralardan ve tekrar yerime getirdi...
aşk, gözlerini kapatıp karanlığa bakmaktır; ışık aşkımı vurdu
ne diyeyim müthiş bir şiir ve müthiş final böyle usta kalemden dökülür elbette.tebrikler saygılar sayın hocam...👍
''hüzün mü sevinç mi şafağın doğuracağı gün'' kuşluk vakti fikrinden vurulursa şair
''kırmızı yeşim taşına benzer'' ak pak kağıtlara yazar kanlı mendilin failini
ve aşkla güzel ve hüzünle özel ama bir o kadar kırılgandır insan..Yaşar durmadan..Ta ki ertesi sabah oluncaya dek..
Sait Hocam ne güzel şiirdi..Ruhunuza sağlık Saygılar
kutlarım ustam
zevkle okudum tebrikler