Esaret
Bir kaşı kemana kul olmam dedim
Esir oldum ben bile farkedemedim
Sevdalar riyakar,aşkı yalan bildim
Ürperdim gözlerinde esir edildim
Diyemedim hiç derdimi, el bilemedi
Çok deştim yüreğimi kimse göremedi
Her batan güneşte boynum büküldü
Göz yaşlarım yad ellere boşa döküldü
Ne onlar anladı,ne sevgili gördü
Aşkım yüreğime esir edildi
Zehir oldu ekmeğim,aşım
Yada tat buldu yokluğunda anlayamadım
Gönlüme hasret yağdı bundan esaretim
Zindanım gözlerin olsun istedim
Ey sevdiğim bunu da sen bilemedin
'Her batan güneşte boynum büküldü Göz yaşlarım yad ellere boşa döküldü'
Şiirsel olarak en iyi yer...
içten ve sıcacıktı.tebrikler,teşekkürler...
"Bir kaşı kemana kul olmam dedim Esir oldum ben bile farkedemedim"
Hiç büyük söylenmeyecek🙂
Ben bir kaç kez büyük konuşmamın başıma geldiğini gördüm..
Şiirin güzel Sevgili Şehri..
Hoş geldiniz..
sevi dorukları olunca insan yüreği esaret firkatlerıne düşer..Aslına bu esaret dünyanın en güzel nıbetlerıne değişilmeyecek bir esarettır..Çünkü esaret denilen şey ki sevgili şairenınde söz ettği esaret aşka olan tutkudur..Her mısarda serenat edilmiş .. mahpusluktur belkşde sevgili yüreğinde sevda hani prangalık yanı iki güzel bakış bizi ve gönlümüzü yakan
Şehri kardeşim duyguların mükemmel dile gelmiş..Tebrık edıyorum..
sevgiler