Eski Zaman Oyunu

Oyunduk
Oyuncuyduk.
Oyunlar kurduk
İpler koptu, savrulduk...
Rüzgar esti
Eski zaman hikayeleri getirmişti.
Eskimişti zaman
Geri getirmişti.
Arasında kalmıştım,yılların
Sözcüklerin arasındaki suskunluklarda.
Yolumu aramış,bulamamıştım.
Hikayesini bir türkü berraklığında fısıldıyordu rüzgar.
Soğuk ve donuk yeşil yapraklarda izini bırakıyordun gözlerinin.
Sana giden yolu hiçbir zaman bulamayacaktım.
Bir ölüdoğumdu göğsümdeki sancı.
Ağlayamıyordum.
Dağdaki sesinin izini ve bulutsu gözxlerindeki yağmurları kaybediyordum.
Kendimi kendimde buluyordum sonra.
Sonsuz zenginliğimin yoksulluğunda.
Ve yine sana geliyordum.
İzim yoktu ardımda.
Niye yine sana?
Sorum yoktu.
Soranım yine.

Gidemediğim yolların gerisindeki bir yudum suydun.
Yine bir yudum su
Gözümün pınarından dökülecek.
Gecenin gölgesiydin sen peşimi bırakmayan
Ve bendim geçmişin gölgesinde
Peşini bırakmayacak olan.
Düşsü bir geçmişi paylaşıyorduk
Yorgun gemilerin beklediği limanda
Uzak geçmişim
Göz kırpıyordu, aynalardan aynalara.
Saçını tarıyordu tanıdık birini ararmışçasına.
Kendini arıyordu sayfalarda boş.
Ve yine anlamsızdı her şey
Tüm anlamlardan uzakta.

Soramadığım soruların esaretinde boğuluyordum.
Gözündeki aşkı sevmiştim, bilmiyordun.
Anlatamıyordum.
Anlık coşkulara benziyordu sevişmelerimiz.
Hayallerimiz sevişiyordu sisli, soğuk beton odalarda.
Hayallerimiz bizsiz uzaklaşıyordu yine.

Sahip olduğumuz güzellikler kuş kanatlarına yüklenmiş
Geziniyordu gökyüzünün dokunulmazlığında.
Ve yine gökyüzünde bir çift göz, sessizliğimizi paylaşıyordu.
Çoğalıyorduk yine ve gizini aradığımız aynaların gözlerinde buluyorduk
Kimbilir kaçıncı kez kaybettiğimiz oyunu.

Oyun bitmeden
Oyunu bitirmeden gidemezdim.
Yarım bırakamazdım sözcükleri
Yarı yolda bırakamazdım.
Seviyor,seviliyorduk,bu bize yetiyordu.
Gerisi boş hikayeydi
Onu da biliyorduk
Yine de istiyorduk
Niye?

26 Aralık 1997