Es/se

/senin okuduğun şiirlerde büyüyor gözlerim/

I

bir ıslık ürperir s/ağır mavinin düştüğü denizde
aklım dudağın kıyısından geçen bir gemi

palazlanır etimde yeni bir intihar
dökülür kirpiğimden resiflenen mercan

buzullara kaçırdığın aşk;
yakar içimden geçen bütün korkak kelimeleri

diz(e)lerimin kırlangıç katili olur
ironik bir ihtimal

II

kalın harfler doğar
öznemi düşürdüğüm sesine

yolsuz bir ikona dönüşür kalbim
kaybolur her gece ikiye böldüğüm o kumral ten

gümüş bir yağmuru sayıklar
toprağın şımarık kokusunda açan nergis

çok mu t/uzak bana
kokunu aradığım o gölgesiz çiçek

III

parmaklarından kopsun eski bir köhne sözcük
cılız bir sâlâ öldürsün kuşkularını

büyüsün avuç arasından taşan gülüşün
Beethoven'nın sonatında can alsın gözlerin

seni çizsin örümcekler ağlarına
sevişsin bütün şiirler, okuduğun dizelerde

yüreğindeki sızı uykusuz bir şehir olsun
kıyafetsiz kalsın öptüğün her nefes müebbetimde

../

/es; çıldırasıya, çıldırtana kadar ütopik deliliğime/