Evde Tek Başına
Yalnızlığıma bir türkü üfürüyor dudaklarım
Koca evde çın çın çınlayıp duruyor ıslıklarım
Hiç tadı yok ne akşamların, ne de sabahların
Demlikte çayım kalıyor, tabakta yemek yarım
Etrafımızda dolaşırken mini mini kozalaklarım
Hoşlanırdık usulden derdik azıcık rahat durun
Ne çabuk geçti, ne güzelmiş o günler,o yıllarım
Herşey tıpkı rüya gibi, uzun geliyor ayrılıklarım
Bekarlığa sultanlık derler ben hiçte inanmadım
Biriktikçe çoğaldı lavaboda yığın bulaşıklarım
Keyfim kaçık, ben ondan da kaçık sıkıntılıyım
Çocuksuz hayat çok zor ben onlara sevdalıyım
Zaruret olunca fedakarlıktan kaçılmaz bilirim
Gurbette kız anasız olmaz onu da kabullenirim
Ucunda bir torun müjdesini aldım keyiflenirim
Katlanmam gerek yalnızlık zaten benim kaderim
harika bir şiirdi abi alıp götürdü yüreğine sağlık sevdiklerinle mutluluklar
hayata dair paylaşım gerçeklerini yazan kalemi tebrik ederim...
Torun olunca bi de uzaktaysa oluyor böyle ayrılıklar....🙂
darısı başıma inşallah...hayırlısıyla bi anneanne olsam seve seve bakarım torunuma.....👶👶👶
şiiriniz ,tatlı bir yalnızlık halini çok güzel anlatmış..👍
tebrik ederim efendim...
sevgiler
saygılar
👑👑👑👑👑👑
🙂
İsyanlardasınız Hayrettin Bey,
Sizde haklısınız hem hasretlik hem yalnızlık zor..
Tatlı ayrılıklar bunlar bi bakmışsınız geçmiş gitmiş,
Çocuklar büyüdü yıllar geçti sayılı günde geçer🙂
Torun,ayrılık,yalnızlık derken peşpeşe şiirler düşüyor ne güzel...
Kutlarım..