Ey Kış/Kar Yağma Yollarıma
duvara yansıdı ten
ırmak oldu,yağmur oldu
ölüme üç kala titredi ruh
bedene vurdu çürükler
mor pembe yeşil örtündü ansızın
baharı bekledi kök filizleri
ey sabah! beyaz doğ üzerime
okyanustan martı getir gözleri mavi olsun
bir bebeğin rahimden düşüşü
canın cana dönüşü
eksiktir yaşamak ardından
defalarca vurulsan duvara
ey! gece lacivert ol
en uzak yıldızı düşür gözlerime
çiçekler yeşilse
sıcaksa sarı oda
kahve tadındaysa
siyah gözleri bir çocuğun
ölgün sessiz yağmurun kokusu
mart hüznünü salmışsa bahara son deminde
ey kış! kar yağma yollarıma
sabit kurulmuş düzenler
gerçeği değiştirseler çıplak kalırsın
son çırpınışlardır elde tutulan
geç değildir hiç birşey için erken de değildir
kırmızı yeşil boyasan sırça köşkleri nirengi noktan da dönerken
güvenli bir dokunuştur aslında kendinden kaçışın
ey aşk! yalnızlığını al da gel
ölümle kalım seçim
suni de ölünür bazen
kelepçe takılır erken açmış tomurcuklara
ey hayat! geri ver aldığın ne varsa
küstüm çiçekleri boy verdiğinde
toprak kendini doğurduğunda cemre düşünce
sevgili döndüğünde dönülmez yollardan
ey hayat! ıssız düş geceme
ellerimde gök kuşağının yedi rengi var.
28.mart.2010
canımsın ablam çok güzeldi
yüreğine kalemine sağlık
👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍
"Renkleri dokup kelimelerin ustune duslerine indiriyorsun gokkusagını" kutluyorum
hayatın hey yerine dokunmuş.
çok güzeldi.
sevgiler.
2. fakat aşk kapısı karmaşık ve yalnızlık olarak sunulmuş, aşk br anlamda yalnızlık değil midir? 'aşk! yalnızlığını al da gel'... ama yalnızlık kalıcı olmamalıdır. ömrümüzden gecemizden sevdamızdan tenimizden ne almışsa vemelidir yeniden ya da almalı istemelidr kiş. Yaşam hep istenen olmalıdır, çünkü verecek kadar cömerttir,zengindir yaşam: 'ey hayat! geri ver aldığın ne varsa' ne güzel bir duyuş ve ne güzel bir istek.. tebrikler Hülya hanım
1. Gölgeleri kullanmak... hani çocuklara el işaretleriyle nasıl gölgelerle kuş tavşan... biçimleri yapar onların hayranlıklarına bakar içimiz sevgi dolarsa şair de duvara düşen gölgeyle ' duvara yansıdı ten ırmak oldu,yağmur oldu' diyerek gölgelerden ırmak ve yağmur olmasını çağrıştırmiş. Fakat anlam yönünden ben bir kederin gecenin üçünde içe çökmesi ve göz yaşlarının ne derce çok olduğu biçimini gördüm o duvarda. Yaşamın darbeleri ile incinmiş ruh ve ten zamana yenik düşen kişinin elemidir de bu. onrası düşler işte: bedene vurdu çürükler mor pembe yeşil örtündü ansızın baharı bekledi kök filizleri Umut hep vardır filiz sürmeye...o umutla şair ' ey sabah! beyaz doğ üzerime okyanustan martı getir gözleri mavi olsun' istiyor... Ama yaşamın anı anına uymuyor keder hemen hazır, sevinç arkamıza önümüze saklanıp saklambaç oynuyor. ' işte sevinci yakalamada gözümüzü bir mendille bağlamamalı ki baharla balayan umudu ve sevinci yakalayabilmeli ister ' ey kış! kar yağma ey yollarıma'
%..