Ey Mutluluk Nerdeydin

Ağlıyorum yine ben, yağmurun eşliğinde
Mutluluk haram bana, dünyanın beşiğinde
Bulamaz artık beni, ölümün eşiğinde
Bekledim mutluluğu, gelmedi bilmem niye

Ömrümce görmedim ki, içten bir gülüşünü
Yıllarca hiç duymadım, sevgilim deyişini
Ruhumda hissetmedim, sıcak bir öpüşünü
Mutluluk beni neden, bulmadı bilmem niye

Gözyaşlarım sel olur, süzülür sessiz sessiz
Soluğum da tıkanır, kalırım ben nefessiz
Mutsuzsa kuşlar bile, kalmak ister kafessiz
Kapımı ey mutluluk, çalmadın bilmem niye

Acımasız seneler, arkamdan kovaladı
Bunca zaman boyunca, çocuklar oyaladı
Anne olan benliğim, yıllarca bocaladı
Mutluluk yüreğime, dolmadı bilmem niye

Korktum ben hep hayattan, saklandım köşe bucak
Düşündüm yaşam böyle, daha kolay olacak
Bekledim yansın diye, sönüp küllenen ocak
Aşk çiçeğim canlı hep, solmadı bilmem niye

Zor geliyor yaşamak, kalmadı bende derman
Tükendi ümitlerim, düşüncelerim harman
Bu hayat değil elbet, padişahtan son ferman
Kalemi kırmak kolay, olmadı bilmem niye