Ey Sevgili

ey sevgili
sensiz nekadar yapmaya çalıştıysamda olmadı
sen gittin evden
vazodaki güllerden bile kokunu hissettim
yataklarım boşken bile seni yanımda hissettim

mutfakta sanki sen demledim çayımı
sobaya odun attın odamı ısıttın
sen gittin hep sankilerle ömrüm geçti
geçiyor

kabuslarımı artık gündüz gözü ile görür oldum
sen neymişsin böyle
ey sevgili

hatıralar kırık dökük ruh karamsar
atmıyor artık kalbim durası gelmiş

aşk ihtiras kin ve nefret
hepsi artık bende üstümde karabasan olmuşlar
baktım malımıza göz koydular mülkümüzü senet verdim
geçen sensiz yıllara
ey sevgili

artık tat kalmadı bu dünyada
çok oynadık oyunu seyircilerde bıktı artık
çıplak gelmiştik bu dünyaya
gitmesinide biliriz çıplak
tüm sevgiler senin olsun
ey sevgili
göçme vaktim yanaştı
hadi gidelim be ağırlığı ne yapmalı
tüm ağırlıkları dünyada bırakalım
sen ecel ben seven
ikimiz yeteriz demi
....
...
...
birgün karşılaşırsak
tesadüflerin sürprizi olur.