Eylül Sancıları

''keskin bir düğüm oturdukça gırtlağıma
güneşin canını acıtan sancılar doğuruyor gökyüzü
üşüyor çocukluğum''

kırmızı kederlerin içinde
yüzümden
yarım yamalak bir tebessüm fırlıyor sokağa
unutulmuş adreslerin
gönderilmemiş mektupları kadar eksik
ve korkak

yırtılıyor yüzsüz yüreklerin
arsız sevdaları


eylül soğuk
eylül
yine uzak bir şehrin adı



yaprak yaprak soyunuyor dilimden
kendini bilmez kelimeler
ağız dolusu bir küfür savurayım diyorum
gelmişinin geçmişinin alnından öpeyim usulca
geçmişim sızlıyor


annem geliyor aklıma
aklım
buz kesiyor


ayaza çekiyor gece
bütün mevsimler eylülün koynuna giriyor
üşüyor sonbahar


gayri meşru bir hüzün peydahlanıyor yine
sokak lambasının titrek ışığından
yıldızlar
yalnızlığına ağlıyor
ay karanlığına

ve
terli terli aşk içmiş bir kadının
yüreği ağrıyor