Eylül Semahı

dokunuşunun esintisi sarstıkça ruhumu
perdahsız dizeler saçılır ömrüme
ey hayat !
sözcüklerin raksı basar dallarımı
yola düşer suskunluğum

yarin bağındaki üzümlerden süz şarabımı
acının kekremsi tadını doldur kadehime hancı
çek kınından hançeri

davetsiz bir misafirim bu handa
yüzün ağır bir demir kapı
kapanır yüzüme
yanı başımda ölümün hayaleti uyur

ince ince dokunur gönül tezgahında
son yalnızlık
uyduruk bir sevinç asılı kalır
feri sönmüş gülüşlerde

bakışlarda
doyumsuz bir hüzün yontusu

kana kana içtim zehrini pınarlarından
ey hayat !
fani rüzgarına karıldım
durdum
duruldum
ağlamaklı eylüller derdim
arka bahçelerinden
sustun

sen
gaipten sızan fısıltı
sen
mavisi yolunmuş düş
kum saati içindeki sancılı zaman
sen hayat
çek med cezirini gözlerimden

ki gözlerim
sığmaz hiç bir göğe
ölüme benzer her savruluşum


05 eylül 2009