Eylül Yakınmaları
Eylül !!!
Yokmuşum gibi davranma,
Benden aldıklarını bana geri ver...
Söz;
Bir daha dem vurmayacağım hüznünden...
Kimliksiz bırakılışının hıncını mı aldın
Yıllardır yanan özlemlerden,
Gönlünü yaza düşürmek isterken
Baharın son demine layık görülmekten dolayı mıydı bu hırçınlığın?
Hiç şahit olmadın sanki;
Kimin göğsünü çizsen
Gözyaşından beter
Ve kırmızıya çalan kandan hallice akıtır dizeleri...
İdam yaftalarının
Hangi satırına işledin sana biçilen hüznü de
Aldın ruhumu bedenimden?
Akıl baliğ söylemlerin hiçbir kılıfa uydurulamadı
O incecik feryadımı yutarken ağır postal sesleri...
Eylül !!!
Yokmuşum gibi davranma,
Benden aldıklarını bana geri ver...
Söz;
Bir daha bahsetmeyeceğim
Gözlerimi yoksun bıraktığın deniz mavisinden...
Bilirim;
Limansız şehirlerin kaderidir kavruk hikâyeler.
Kabulleniş, isyanın diğer yüzüdür madalyon misali.
Sen söyle şimdi elini vicdanına koyup, hala kaldıysa ruhun
Hangi civana yakayım ağıdımı
Kara yaşmaklar bağlayıp ak alnıma?
Hangi anaya evlat olayım bunca yıl kalmışken arkada?
Yoksa talan şehirlerinin duvarlarında
Öksüz kalan
Boyası çoktan dökülmüş özgürlük sloganlarının yerine
Yerinden sökülmüş tırnaklarım ile
Aşk şiirlerinin en bilindik dizelerini mi kazıyayım
Tüm gerçekler sırt çevirmişken boyumuzu aşmış yalanların suratına?
Eylül !!!
Yokmuşum gibi davranma,
Benden aldıklarını bana geri ver...
Söz;
Bir daha bahsetmeyeceğim
Şehri sarıya boyayan hüznünden...
Kan kızılı şafakların
Gözlerden çaldığı geleceklerden
Ve hala tabutluk kavrukluğu yaşayan bedenlerden...
Sen dönsen de sırtını,
Aşktan başka dem vurmaya çalışan dillere
Tıkasan da kulaklarını,
Dilsiz bırakılan gerçeklere,
Ben;
?'Filistin'' in lügatlarda geçmeyen anlamlarını unutamayan adamlar tanıdım
Bir yanda da
Kimliksizliklerini onbir haneden ibaret sandıkları
Vatandaşlığa sığdırmaya çalışan insancıklar.
Analar tanıdım;
Kara yazgısına ağlamayı ar sayan
Civan oğullar
Ellerinden geleceği ç/alınarak bırakılmış aç bilaç...
Ve kızlar,
Ak duvakların bile tabutlarındaki utancı örtmeyi başaramadığı...
Eylül !!!
Bunca gerçekten sonra benden aldıklarını bana geri ver...
Söz;
Dindirebilirsem bu kanayan insan yanımı
Adınla özdeşleşen aşka
Allı pullu dizeler yazacağım
Hem de en fiyakalısından...
Ağustos'2009 Aydın.....
şiir
eylüle dokunan ince parmakların teninde dolaştığı an
yakan
tutuşan bir yan
en güzel
mevsim son bahar
ne kadar çok şiir
ne kadar beni buldum dizelerde
şaire saygılarım çokça aldım saklıma eğer izniniz varsa
Sonunda şiire uğrayabildim . Eylül yazı yağmura bağlayıp , bereket getirecekti . Ne çok iyi niyetleri vardı oysa ; insani hırslara kurban gitti . Şimdilerde eylül ; çocuklarından fazla , kâh ılıman kâh sert rüzgarından fazla , takvim yapraklarına sızan kan damlaları ile dile gelir oldu . Eylülün suçu ne demeğe dilim varmıyor . Biraz darağacı , biraz işkence , biraz maphusluk kokuyor eylül . Sen de kalemine dolayıp bu kokuyu , burnumuyun direklerini sızlattın sevgili Aylin .
Kalemine kuvvet .
👍eylül olunca şiirler bir başka güzel oluyor çok güzel anlam buluyor. gerçekten şiir tam şiir gibi şiir.çok güzeldi tebrikler...👍
Ben çok seviyorum bu kalemi ve "eylül" o kadar yakışmış ki bu kaleme, geçen şiirde de olduğu gibi. Tebrik ve sevgilerimle Aylin.
evet bence çok özel bi şiir olmuş 👍