Eylül'ün Son Dokunuşu

Eli yüzü kir içinde
yalın ayakla dolaşan özgür çocuklar.
Koca hüzünlerin içinde inadına gülümserler
Eylül'ün ayazıyla tirteyen yürekler.

Kartpostallarda gördüğün çocuklar,
alıp götürür seni
Umarsız tek gülüşle yolcusu ederler seni
Hiç bilmediğin ,görmemediğin özgürlük ülkesine

Bir an tatlı bir tebessüm akar gider suratında
Ve sonra kocaman bir hüzün sarar dört bir yanını
Sanki o anda ordaki yalın ayakla,kirli elbiselerle
Eylül'ü şakaklarından içine sindiren sensindir.

Ne kadar görkemli parlakta olsa kartpostal
Sanki buz dağındaymışsın gibi bir soğuk işler içine
İşte tam o sırada Eylül'ün sarısına bürünmüş o çocuk olacakken
Uyanıverirsin ve onu hazan ayında olduğu yerde terk edersin
Çılgın kalabalıklar arasında anlamsız adımlarla kaybolursun.

Evet Eylül'ün hüznüne son dokunuşudur bu
Her zaman kaçmaktır hayat
Hüznün yenemediği gülümseyişlerden
Yalın ayak özgürlüklerden

İşte ben Eylül'ün son dokunuşuyum
Bu sefer son dokunuşla kaçmak değil inadına savaşarak
Eylül umuduna adanmış kız,
Aşkı efsaneleştiren bir annenin meyvesiyim


Doğmadan konulmuş hüznün adı
Eylül

Ve artık benim adımdır son Eylül dokunuşunda
Özgürlük

Ben 30/Eylül'ün son dokunuşuyum
Umudun hep varolduğu asla bitmediği özgürlüğün
Eylül esintisindeyim.
(~~tprk~~) (Doğum Tarihi :30 Eylül)