Eyvallah...!

/Özlem , vuslata gebe olmasaydı
Kısır kalırdı tüm sevdalar .../

Ve
Gece en kuytu siyahıyla sararken bedenimi
Zifir kusan yıldızların ay ışığı aydınlığı kaplıyor gözlerimi
Tövbesiz kaç günah işledim sana dair sevgili
Kaç masumun sevabını bile bile veballendim
Ah çekip kaç kez kahrı yüreğimle berdelledim
Ah çekip kaç kez kahrettim yaşama
Bir bilsen!

Sabah, tanı kızartırken ,gün ışığında
Kuytulanacak yer kalmamışsa gecenin bağrında
Tövbe fayda etmiyorsa günaha
Ve masum değilse artık özlenen
Vuslata hasret kalırım
Öksüz kalır sevdalarım
Bir çift laf uğurlar benden seni
Eyvallah sevgili!


/ Bir çift göz uğurlar benden seni
Uzaklaştıkça büyür gözbebeklerim
Vuslat bende olsaydı eğer
Gebe kalmazdı özlemlerim.../