Ezber Bozan Aşk Vukuatları

Gözlerimize tünemiş bir hasreti evlat edinmek gibiydi bizde aşk !
Geceye kumpas kuran ayrılık sanrılarına duman duman sigara tüttürmekti.

Her köşe başında öpüşme kaygısından uzak bir ülkedeydik !

Köşe başında göz temasından doğacağı muhtemel bir yangın için,
Yüreğimize su serpmesi beklenen o ihtimaldik...

Şifreli hayaller suçuna iştirakten arlıydı zihnimiz,
Avuçlarımızda açan kardelenlere
bir güneş ışığı yazıyordu anca;
birbirimize emanet veresiyelerimiz.

Dokunmanın;
ait olma mecburiyetini olağan kılan haline teslim,

O alelacele yaşanan...

Aşka benzer;

Ama asla aşk olmayan o yakınsamalardan münezzehtik!

Küçük insanlardık belki,
Yüreğinin yüzölçümünden büyük bir ülke bulamayan!

İşte o yüzden;
Mahalle aralarına sığdırılmış bir hikâyeye,
Boylu boyunca bir ömür adayan!

Kulağımıza çalınmış bir şarkıyı beş vakit kutsamaktı bizde aşk!

İhtimaller hesabından elde kalan en iyi ihtimale
gözü kapalı inanmaktı.

Ki; bilirdik inanç,
sığınılacak en sağlam kapıydı.

Dünyevi bir zaaf değildi bizde aşk!

Çift kişilik bir yatak düşlemekle başlardı ayıbı arşınlamak,
Ten kokularımızı bilmememizin tek sebebiydi;
Boynumuza dolanan el örmesi kaderlerimizi koklamak!


Kursağımıza takılan
ama asla boğmayan bir lokmaydı bizde aşk!

Geceyi gözlerinin karasına bulamaktı.
Umuda sevdalı hikâyelerde,
boğaz tokluğuna başrol kapmak

Ve...

'Yok zaman'ların doğum günlerinde,
Soğan ekmeğe mum yakıp, alkış tutmak!

Ezber bozan bir tümcenin yüklemini cebimize atıp kaçmaktı bizde aşk!