Falçata

Hayat
Giyinmiş kuşanmış gece gündüz yollarda....

Bir elinde falçata
Bir elinde konfeti.....

Sürekli sallıyor falçatayı geleceği keskin yazmak niyeti...

Kolu uzun
Giyotin ıslıkları duyulurken
Kan kırmızı derin yaralar açıyor
Nefesler acıyor
Gelecek kanıyor...

Keskin
Sırtı ağzından keskin
Duvarlar yıkılıyor
Kaleler tarumar
Tamiri imkansız bu yıkıntılar.....

Kimine uzanamıyor kolu
Iskalıyor
Teğet geçiyor
Hırsı ivme kazanıp
Bölmeye hazırlanıyor
Bu defa kaç parçaya böleceğinin
Hesabını
Daha hızlı yapıyor....

Geride
..Defolu
....Bedenler.....

Kendisi bile
Şaşkın.....

Konfetili el
Sımsıkı kapalı
Ne rüzgar
Ne fırtına
Hangi bilek açacak ki
Parmaklarını....



Bir şişe rakıyla damıtıldığım bir akşamdı
Cam kırıkları üzerinden yürüdüm köprünün korkuluklarına
Bu kadar yakından görmemiştim
İlk kez
Göz göze geldik hayatla....

?'Ne kadar güzel gözleri varmış''

Uçuştu
...Bütün
.....Konfetiler
......Havaya....