Fırat

karlı dağları aşıp yüksekten akıyordu
gönülsüz yüklenip omuzlarına kanlı toprağı
yığar gibi kutsanan aşkları/âşıkları kalplere
gecelerince yakamozdu
ana yazgılı kıtanın
çatık kaşlı gözbebeğine

törelerle örülmüş örfünü belerken kundağına
yöre çiçeklerine boyamıştı göz nuru tohumunu
susamışken suskun yeşiline
sularına hasret Harran
bir çocuk Kibele iksirine banıyordu düşlerini
anadan üryan

karşı yakanın yamacında Mehmet yüreğinde can
hele nazlı bir çocuksa hedefte olan
neyin davasıydı bu
nasıl dokunurdu tetiğe
nasıl cana kıyardı
saçları ölüm kırı kusan koca bir adam
halay nağmeleri yükselirken Harput'tan
minicik bir beden alınabilir miydi?
anlamını bilmediği anlaşılmaz hayattan

taşkın tenine düşerken kızıl
sızımlı öykülerine küskün
Mehmet Mehmet çırpınıyordu can damarı
asırlar ötesinin hüznünü umarsız yaşıyordu
küçücük bedeni evecen köpüğünde
el üstü taşıyordu
kâğıttan bir kayık gibi yüzdürdü umutlarını
ot yapıştı saçına
minicik gömleğe dal
gözleri en yakın yıldıza sitemli bakıyordu
yaşayamadığı çocuksu heyecanını
yükselen ruhunda tüy gibi taşıyordu

bir daha yüksekten akmadı Fırat
hırçınlığını durgunlaştırdığı ovada bıraktı ağır yükünü
aldığı canlardan utanıyordu
çekti yatağını töresine alışamadığı yöreden
taşıdığı bereketle cana can katar da alamazdı
O asla insan gibi olamazdı...





Murat Aydın Doma'nın değerli katkıları ile ....Kendisine yardımları ve desteği için binlerce teşekkür ediyorum...