Firkat Makamında Vuslat

Bende şimdilerde
İçtima akşamları
Yaşanıyor yokluğunun,
Ruhumda karanlıklar,
İçimde alev alev yanan har,
Ve yürek kapılarında,
Bakışlarımın umarsız nöbetçileri,
Hüznümü kemiriyor
İçten içe,
Yiyip bitiriyor duygularımı
O kimsesizlikte zemheri yalnızlıklar...

Ruhumda çıkan
İsyanları bastırırcasına,
Nöbetindeyim gecenin.
Hep bu saatlerde düşüyor içime,
Hasretinin yangını.
Hicran yaraları sarıyor
Her bir yanımı.
Özlemin dağ gibi büyüyor,
Duygularımda soluk soluğa.
Alevinden içmek İstiyor,
Dudaklarım yudum yudum.
Yanıyor içim,
Sana tutuşuyor ruhum...

Şu gecenin ayazında rüyalarına duhul etsem,
Sıcacık sinene saklar mısın beni ?
Sarar mısın kollarınla sımsıkı?
Öper misin dudaklarınla?
Bırakır mısın nefessiz?
Birleşir mi ruhlarımız?
Yükselir mi göğe bed baht aşkımız?
Duyulur mu bakışlarda seni seviyorum diyen
Sessiz çığlıklarımız....

Çaresiz gecelerimin,
Çaresiz sancıları
Sarıyor her yanımı,
Karanlık uykuya dalarken,
Yine sensizlik kemiriyor
İçten içe bad-ı sabahlarımı,
Bir rüyanın yadsınamaz,
Yansımasına tutunarak
Var etmeye çalışıyor
Ruhum varlığını.
Düşler ile gerçekler arasında
Kaldığım o muammalı anlarda,
Derdest kalıyor,
Düşüncelerim sensiz
Doğmayan sabahlara....

Yine bende içtima akşamları
Yaşanırken yokluğunun,
Tenasüh ediyor artık ruhum,
Meçhule giden o sessiz sensizliğin,
Firkat makamında vuslata...