Fısıldaşmalar (I)

tanrı ile...

itilmiş inançların
mezarıydı içim
yokluk zamanlarından kalan
dua kırıntılarında
ne vakit yitirdi hakikati
gazellerden birikmiş ağulu bir yürek
o vakit anladım
uzak bir yoldun bana

içimde kendisine koşan çığlığın hüznü var
korkulu bir kalıntı gibi seriliyorum kucağına
önce bakışlarımız buluşuyor
sonra kitabımız
anamın gözlerine eriyorum
sana adadığım her mumda

"benim sesim duygusaldır" demiştin
acıtmazmış daha da derin yarayı
madem öyle
ömre dağılmış bir feryat için
niyedir gözyaşı

sevap
sevdiğim aşk'ların yalanı
günah
sevdiğim aşk'ların yananı
hep ayaktayım orada
dimdik
ve bilindik

çok eskidir aslında sana ihanetim
kendine aitliğinde senin
hükmünü sürdüğündür
bu mağrur cinnetin

geç verilmiş hayatımın
çizgisiz sabahında
dilimde tuzlaşan
kalbimde taşlaşan yaranın hatırına
biliyorum
iyileşebilecek yaralar için
her zaman bir uçurumun var

kıyametimi erteleyip
fısıldıyorum ölümü ruhuma

hep geç kalmakla sana...

alicengizoyunu

(...doğduğum gün, "bir ipte iki cambaz oynamaz" dediğini unutmadım, unutmayacağım da...)