Fosforu Yok Bu Hayatın

Bazen adım öfke
Kadife olsun demek vardı ya neyse
Cinsim kadın.. tercihsiz yaşamdayım....

Bazen yedi yaş oluyorum
Sümüklü ve cılız
Ama
Yuvalarından fırlarken gözlerim
Hayat öğretmen diyorum
Üç-beş öğretmenden sonra
Anladım ki
Çok fırın ekmek,
Daha
Dahası daha...


Ne hikmet;
Bu ne telaş bu ne heyecan
Bu ne ?..
Zulada hülya
Koşan adım züleyha
Gecede güneş doğmaz ya,hep zemheri
Aslında toy
Tay
Ya da bir kısrak
Yıldızlar ayaklarımın altında
Yirminci senesinde savruluyor saçlarım rüzgar gibi uçarak
Dondurmak vardı yolumu keseni
Ama
Yarın dünden daha güzel olacak
Derken...

-Kim ölmüş, kim kalmış
Kimin evi yangın yeri ,
Şehit olmuş
Memleket meseleleri
Açlıktanmış çok cinayet
Ya da raporsuz bir delinin haberleri
Alim
Bilgin
Berbat olanı savaş
Alem, dış meseleler falan filan..
Vesaire işte
Ha! Birde aşka tüh sözleri
Manşetler çağ atlarken
Kapalı gözlerim, kör cahil giriyorum dünya evime
-Evim evim güzel evim

Evet
Bazen unutuluyor güzel anılar
mesela çayır çimen
Hayallere abes duran kırmızı panjur, havagazı yığını uçan balon
Biraz nankörlük mü var ? Kadın ruhunda
ya da...


Dün gibi yine, anneyim
Eskisi gibi değil hafızam ancak hep hatırlarım
Her doğuran kadına ağlardı anam
...

Nerede kalmıştım
tik
tak
iki cana atar kalbim, bazen sultanım
bazen tarih ne kadar paçavra, tac dediğin yerle bir ihsan
Gülün dikeni acıtır tabi
Kahretsin güzel ama çirkin karanfilin öyküsü...

tuhaf hayat ya..


bitmeyen yollar ve yolculuklar
kırkıncı peron
ne kadar yorgunum kaç adım sonrası ki; liman
taşıyamam bunca yük zaten omuzlarım düşüyor toprağa
zaman gün gün aşınmakta usum talan olmadan
gitmeliyim bu diyardan, acil vakka olmadan...

Kaç şiirde mezar kazıyabilir ki insan....