Gaia(toprak Ana)!
Yedi kat derine inmiş kimsesiz kalan ruhum..
Karanlığın dibine vurmuş dokunuşlarım..
Küçük darbelerle sıyırmış tenimi..
Sonrada toprağıyla bulamış..toprak anamız..
Şefkatle sarmış ipeksi yapraklarını...
Gökyüzünün doruklarına uzanmış saçlarım
Yoklamış..yokmuşsun orada..!
Şaşırmış kahve tonu gözlerim..
Siyaha bürünmüş..hüzünlü bakışlarımla..
Açlıktan solan benzimle çalarken kapını..
Mütevazı tavrınla açmıştın..
Evin kerpiç..halıların çimen
Yatağını da samanla harmanlamıştın
Masalların hep içinde saklısın aslında
Kurabiyelerden pastalardan evler.
Ekmek kırıntılarıyla bulunan yollar..
Bazen de...
.. Gaia'lar vardır rüyalarımızda..
Kimilerine göre Tanrıça olsa da.Bana göre..
ToPrAk AnA...
gaia=toprak tanrıçası..
gün gelir. geçmeye yormuştur kendini. uykuya dalmak ister. yatağım, toprağım. gün geçer başka bir yolcu gelir ardımdan. toprağı doldurur zaman. dur diyemem ben bu gidişe. gün gelir ben gelmem bir daha. sen duanı eder gidersin. ben dönmem bir daha. (yolcu şiirimden alıntıdır) güzel bir öz şiiri, toprak. yüreğine sağlık.
çok anlam yüklü bir şiir kutlarım duyarlı yüreği👍👍
saol kubi..hem yorum için hemde...gaia ile bizleri aydııınlattııın içiiin..👧=)
Sade ve akıcı! Çok güzel olmuş tebrikler👍 Gökyüzünün doruklarına uzanmış saçlarım Yoklamış..yokmuşsun orada..! Şaşırmış kahve tonu gözlerim.. Siyaha bürünmüş..hüzünlü bakışlarımla.. Bu arada merak edene http://tr.wikipedia.org/wiki/Gaia_(mitoloji)
herzamanki gibi çok güzel..👍 😎