Galoşsuz Adımlar

Evet evet, hatırlıyorum
d ü n gibi..

( ...sanki )

Sen yağmurların altında ıslanıyordun.
İmgelere boğuyordun,
hışırtılı savruk dökülmeleri
cılız bir tebessüm ilişiyordu
gözlerinin irisine
umarsamıyordun sen,
saklıyordun kendinden

Gündemden uzak yoğunlaşmalar yaşıyordun
ikinci şahısların deyimiyle
bense biliyordum ;
umut aşılıyordun kalbine
'Umut! eğer hükmetmek istiyorsan bendime
önce bir görün sonrada sömür,
benimle veya benden habersizce'
diyerekten, titreşimler gönderiyordun
mihrabın sımsıcak kulpsuz neşvesine
-tahditi aşarcasına (kanırta kanırta )

ufak bir karartı eşliğinde
öbekleniyordu sevda,
kalbin açık bırakılan menfezlerinden
tıpkı şairin tuvale ördüğü düğümsüz kadın gibi

ve saçaklanır kıvrımları.
Sanki çözülecekmiş gibi

bense tutuyorum her birinin ucundan,
bırakmıyorum..
eski günlerdeki gibi