Gam Treni...

Tren biletsiz sevdalara,
Vagonlar kaçaklara göz yumardı...
Gözlerde hep bir sevda pınarı çağlamakta...
Hepsi tutkulu ve çocuksu...
Sanırsın ki tetik düşürmüş gözler...
Ölüm yalnızlıkla çıkagelmiş hayatlara...




Gam geceleri var gönüllerde,
Acı acı yakar hüzünleri...
Şimdi bütün hasret trenleri geldi,
Herkes geldi sen yoksun...
Can mı vereyim acılar içinde...
Onumu istiyorsun...




Yalnızlık tek buldu mu gelir,
Çöreklenir içimde...
Geceyi zifir yapar...
Yıldızlar ağlar bana,
Umudum bildiğim göğün mavisinden...




Bir bir yırttım senden kalanları...
Hüzün senfonisi yok artık plakta...
Güneş doğmadı baharı gelmeyen sevdama...
Her gece ağlar oldum yine,
Yıldız ağlarken benimki ne ki...
Ölüme az kalır her gece yüreğim...
Bitti bitecek...




Yüzünün giderken ki ıslaklığı aklımda,
Hangi iklim kuruttu bilinmez...
Her düşündüğümde ölürüm bir kez daha...
Can veririm yavaş yavaş...
Ucu yanık sevdanla her gece kalbime koyduğum,
Yıpranmış fotoğrafın elimde kalan...
Şimdi şerefine diyorum yaşananların...
Şerefine... Şerefsizliğine...
Ben son trende biletsiz yolcu...
Vagonlar göz yumar bana da...
Gül damlasının düştüğü ateş yurdu şimdi yurdum...
Taktım ağıdımı ardıma...
Şimdi... Şimdi bu yurda merhaba...



Ve gam treni uykularımda,
Seni sayıklar gece boyunca...