Gece Ayazında Gözler........

Seher vakti yarım kaldı dilinde
Cellâdı olmuş gece çıkmış seyre...
Kül elenmemiş başında
Tüyü bitmemiş sübyan bakışları...
Ne adını düşürürdü dilinden sevdiğinin
Ne yazgısı değişirdi hakka el açsa durmadan...
Küçük yüreğinde depremlerin biri bin para...
Gel gör ki söz geçmez bu zalim cellâtlara...





Yalnızlığının şakağına yemiş kurşunu
Gönlüne salmış bir kere yangınları
Korku çığlıkları var dilinde...
Her ah'ında ah'ı bin kere yankılanır yurdunda...
Resmi görünür gece karanlığında
Hayaldir artık ona kavuşmak...
Bilir fitil tutmaz aşkı
Elinde patlar aniden karışır gece mezarlığına...





Uzak diyarların türküleri var dilinde...
Kavuşamamanın verdiği acı ile
Daha bir yanıktır şimdi...
Bilir yangınlar ortasında kalmış
Pusatsız çaresizdir artık...
Gül açmayan ezberleri dilinden dökülürken
Her karesi kazınır gözlerine şairin...
Ve bilir ki her yazdığında bir cana daha
Olacak deva...
O bilir öyle bilir ama öyle değildir...





Yazar ve sonrası ölümdür hikâyelerin...
Bir gece bakarsın gözlerinden düşer uçurumlara
Ya da yangınlar ortasına...
Sonu ölümdür aşkların...
Acısı çıkmış burnunda sevda dumanı tüte tüte
Geceye ölüm kokusu bulaştırır...
Ve bu son perde...
Sonu yok olmayacak...
Seveceksen ölüme de seve seve gideceksin...
Ötesi yok ustam ötesi yok...
Seveceksen seninde sonun bir şairin elinde olacak...
Her karesi satır satır yazılacak...