Gece İhanetle Yıkanacak
Ne üzerindeki ürkek benlik
Ne geceye sığınan kahpe iştah
Sahte gülüşler ardı cilve pazarından
Ucuza kapatılmış göstermelik doygularda
Gece İhanetle yıkanacak...
Düşsellerinde maviye çalan yanaşma şehvet
Sen kokusu sarılan bedenler
Belki gezecek dil aldanmış aşk gölgelerinde
Belki düşecek takad umarsız yarınlara
Sıkıca örtecek geceyi üstüne
Avuç sıcaklarında sorguya çekecek adını
İnecek har sonrası vadi sessizliklerine hayat
Ele verecek gözler şimal rüzgarlarını
Gece tüketirken maraba vücutları
Hasretinde köhne titremeler aksedecek sabaha
Güneş her daim muayyen günlerinde
Kan rengiyle başlayıp karaya bağlayacak günü
Yine sahil banklarına vuracak nadan ışıklar
Umurlar aksedecek boğazın ölgün sularına
Saracak yürek bağ kesisi düşünleri
Düşecek gönül şarkıların diline aheste
Sanki sana yetişmeden
Aşk bitecek....
Sanki rüzgar kokunda esir...
hangi taşı kaldırsam senin tenin çıkıyor alttan kime el açsa ruhevim senin gözlerime adadığın dilek.. yarenlik yar acısıdır derken kimsesizliğim can tutuşuyor evhamıyla..
ben yalaz ışıkların altında titriyorum sevgilim..
giydir ömrümü giydir ki; bekareti bozuk tiktaklardan anını dileneyim!
4..
kalem dilin ihanetinden pay biçerken; saklı ruhlar gecenin ziftinden de karaya düşer...
şimdi söyle usta
kelimelerin körse gözleri ve tutuksa saklanan tüm heceler, bakir gülüşler kime yarenlik eder???
3...
Kalem ihanet ederken sayfanın tebessümüne Muaf tutulur gece,sevdadan saklı.. Yalnızlık asılır o vakit,rüzgarın iz bilmeyen yönüne.. Maraba vücutlar sekerken trapez üzerinde Ruh düş'er kubbeden..
Sahi kim can çeker yeryüzünde bu bedenden?
2...
geceyi aydınlatmaya geldik...
usta...sen çıra ol ben ateş...
birileri de üfler, yanar bu şiir...
gecenin laciverdi şairin mürekkebidir... ve her bir şair kalemini geceye batırıp yazar şiirlerini...
kim batırırsa kalemini geceye bir yıldız çizer aslında gökyüzüne... ve kim çizdiyse Ay'ı gökyüzüne batırmış kalemini gecenin ciğerine...
(1)...........
İnsanı kendi içinde ikiye bölüp , tekrar üleştirememenin hesaplaşması . Tensel sevişmelerin , ruhta yarattığı açlıktan ölme hissini okuyanına ziyadesiyle yaşatmış kalem ... Ben ne desem boş , şair anlatmış işte . ( Allah kimseyi açlıkla terbiye etmesin :) ) Tebriklerimi bırakır giderim .