Gece Sabaha Bakar Dile Kolay

kirletme
adam gibi adam
kadın gibi kadın ol
şartı var şehrimin tek değişmeyen çocuk diyen
bütün şehirler sokaklar caddeler aynı
gece sabaha bakar dile kolay...


belki de bundan
göğsümü parçaladı işaret parmağım
gerçek dipsiz kuyu artık atlı karıncalar yok
insanın içi yanardağ patlamasına benzer mi
şimdiler de
kalbim ateş çemberi
taş
kül
oldum mu
öldüm mü desem yeri
yıllardır ağzımın kıyısında lav
ya şartlar tortuya dönüşürse
sabrım tükenir
ya susarsa yaşamın ip uçlarını veren şu güzel avuntum
şarkılar
şiirler
umurum değilmiş gibi bu benim şimdiki tadım
hala gözlerimin arzusu tatmadığım denizin dibi
yıllardır penceremin önünde tripod
her şey bir yana
bakış açım ne ise o
el ayak çekildi mi
sokakların caddelerin keyfi çıkar
canımda anlatılmaz bir sıcaklık
gün batımında deniz öyle güzel ki
gün aşırı abartırım şehrimin ışıklarını
şartları aşk mı sevgi mi
eğilen dalların
her yaprak rengine bir anlam
ne olduğunu kestiremediğim bir heyecan
çirkinliği yok sayan yaşamak özeti
hani çoğunlukla mutluluk koşulu gibi
aslında parmağımın kalbime açtığı sızı derin
zaman aktıkça oynaşan gölgeler
atlı karıncalar
adamlar
kadınlar
ve tatlı sancı değişmeyen çocukluk
şehrin öbür yüzü üstüme yıkılsa da
hatta ömrümü didik didik etse de
biliyorum gözleri çocuk öyle masum
karşılığı olmalı
sözüm söz vazgeçmem huyumdan
sirkenin bala verdiği zarar gibi
ya tamamen bozulursa şehir
şimdi ne kötü şey nasihat sevmez çocuklar
yıllar öncesi hatırımda
uysallık diğer anlamı korku...


ya kaygım bilinir
ya selameti keserse içimde ki tanrı
gün yüzüne çıkarsa herkesin kapanmaz yaraları
çok açık toplu ölüm gibi
öyle ki şimdi adam akıllı yoldan çeviriyorlar
tıpatıp başı ortası yok tüm şehirlerin
tetiklenen insanlıktan uzaklık kaçınılmaz erozyona benzer
ya hepten koparsa kalbe kadar giden damarlar
ya anlaşılırsa bu sorularla kafamı bozduğum
apansız tamamına eremezsem umudumun
ya susamazsam
çünkü hep gülerken ağlıyorum
tümden şehrin delileri de azarsa
yaa tanrı aşkına ben ne yaparım
gözlerimizin içine bakan masumca çocuklar
taa içimizde aslında hiç görmeseler
asrın süsü eskisi gibi değil ki
bi bakıma havasız ve susuz
ya hakkaniyetinden vazgeçer
dere
tepe
ya çıkmazsa ruhumu adadığım bu yol
yetmiyor gözlerimi kaçırmak
ya baskın çıkarda soysuzluk soyu çekerse
sonsuz karanlığa açılıyorsa bütün şehirler
yaşamadan öl
korkum kötüleşmek bulaşıcı hastalık olacak...


o'na
onlara
hatta tüm rezillere rağmen
ve hatta kanlı elmasa benzese de ömür
bence var oluşa sinmiş gün doğumu gibi
çocuk
kadın
adam olmazsa hiçlik nasıl da dile kolay
kimsesiz düşten de sıyrılırsa tüm anlam
kim demiş şehirler ölmez diye
ya bakacak yüz kalmazsa
işte o zaman şehirler yıkılır silinir tüm izler


cidden yazık yaşatmamak büyük günah...