Gece Uçurumları...

Keşke ufuk sokar cebe
Genleşir tozlu heyecan silkinir cefayla kıble

İnce dokur kader bilincimizden önce
Elif dal kırar misvak ağıcından geceye
Düz hafızalara helecanlı rüya yerleşkeleri dizilir gizlice
Yataktır pamuk tüyünden kızıl düşlere
Yaklaşır kuşkanadından kelebeklerle cennetten öte

Eza içinde ş/aşkı/n seyreyler
Uç/umur/lara göz gezdirir tül kadar hassas
Şeffaf yıldız seğirir derinlere

Ve ömür dökünür varidatı lime, lime

Ay çaldıklarından çok
Sepken yüzlü dillerden zar eder çöllere
Hurafelerle dağılır adı her saç teline

-Yılkınır yere sürülerle, yıl kırılır al mermerde-

Kahırlı gecenin tanrısı Hebe
Yaklaştırır yeryüzüne
Siyahı al/kandır/ır
Kargılar küs/küren çarşafa boyun eğer baktırır
Diş budakta takılan yürek ar astırır

Gönül çiçeği açar iç/im'lere toprak kaplar üst/ün/e
Hatıraların hepsi/sin der/din
Hiç bilmeyen renklerin transından sevgi diye geçen
Kim

Sendeleyen ceylan düşer harfe mim
Cesedini bulan Yusuf çeker aşk diyen zal/im
Kaldır şimdi, kaldır da kandır
Artık mezar çiçekleri küs secdeye

Dönerken dediler hain
-korku ve cesaret-
Azamettir azmettirir, bilindikten çok sabrettiren kin