Gecenin Alaca Karanlığında 2

/Doksanlı yıllar
Zemheri sarmış yedi düveli
Beyaz örtüye saklanmış sıra dağlar
Ve palandöken geçit vermiyor
Gitme kal diyordu.../

Gecemin alaca karanlığında
Hazan yağmurlarına istinaden
Vakitli vakitsiz ayrılıklar yağdı üzerime
Ta şuramda pastörize bir yara / ıslandı
Geride küçük ben
Önümde Erzurum garı
Kasten çıktık yola
Siyah beyaz anılara üstünkörü nara atıp
Şuur altımda köşe bucak saklanan
Unutamadıklarım için debeleniyorum


İki elim yakamda
Ve iki gözüm toprakta
Neylersiniz;
Kapaklarım düşmek üzere
İçimde ?memleket özlemi?
An be an eritiyor beni
Asıl bir damlaya saklamıştım
Vatan için, hürriyet için, anam için...
Bir gün dönerim diye
Hala sinemde sızılı bir yara
Geride çocukluk anılarım
Yollara koyulduk umudun yolcuları
Su olup aktık bilinmezliğin kucağında
Yollar...
Bir parça umut
Ve birkaç eşya
Yüklüce anı,
Hazan sarısının sarmaladığı
Gümüş sarısı eski kasa Fatih'e tıka basa
Gecenin alaca karanlığının koynunda
Eşlik etti yenilmişliklerimize
Yorgun argın...


Köhne yolculuk bitti
Bende bittim ana...
Ve adını ilk defa duyduğum bir yerdeyim
Şadırvanı kaldırıp
Kafamın sığacağı bir boşlukta koca kent
Bizim oralara hiç benzemiyor
Nefes almak güç bela,
Fabrika bacaları, büyük binalar, araçlar...
Beton kaplamıştı buraları ana
Sen yeşilin kenti diyordun
Oysa yeşilden eser kalmamış
Benim hayallerim vardı
Şimdi onlarda inkisar-ı hayal oldu
İçimde memleket hasreti kıpırdadı
Belki bir gün dönerim diye,
Gelmeseydik de diyemedim.
Sevmedim,
Ya da sevemedim
Çünkü ben;
Selvi boylu,
Kırmızı yanaklı,
Bir omzu düşük delikanlı

Ve ben su katılmamış bir Dadaş'tım...



NeYzEn.. 27.07.2009