Gecenin Matemi

İzmir de bir adam
Geldiği gibi sessizce
Yol alırken hayatı-n-ın başka bir karesine;
Ve yağmur, adımlarıyla birlikte gitgide
vicdanını rahatsız ettikçe adamın ;

daha da ıslanıyordu koca şehir..



İzmir de bir kadın
Elinden kayıp giden koca bir güven,
Ve çaresizliğin titrek adımlarına prangalıyken
-şehrinden daha çok kalbinden-...

Usulca uğurluyordu adamı.....



İzmir de "bir gece"
Yanarcasına -bir başka şehre-
Tercih edilmişliğine

Duman duman gözlerinin altında
Delik deşik olmuş kalbiyle
Bir değişik ağlıyordu ki (!)

Adam alnının ortasına düşeni yalnızca yağmur sanıyordu..




İzmirde bir kadın
İzmirli "Bir gece"nin matemini sığınak edinmiş,
Adamın ağlattığını anlamasın diye hiç kimse,
Kirpiklerinin ucundakine yağmurdandır diyordu...