Geceyi Örtün Üstüme

//ben sevdiğim zaman demir parmaklık gibi çekildi önüme//

kekeme bir dille sorguladı hayat,
güdük boylu kalemler yazdı infazımı;
sicilime ben düştüm.

çektim dizlerimi,mayın gibi
patlıyasıca göğsüme,
suç yumağı gibi,düştüm döşeğime
yastık boynumda urgan.
sokak lambasının altında...
yetim sırtı,sıvazlanmamış
bir çocuk gibi... titredi yüreğim
geceyi örtün üstüme.

pusuya yatmış özlemim,
bir yıkımın hebercisi gibi;
acı acı uludu içimde,
hücrelerimden sarsıldım...

beni bana ihbar ettim,bu son firarım

asumanın,zifiri saçaklarının kuytusunda,
yazmak için ayışığına çıkardığım...
ellerim ele verdi beni.
acı devriyeleri sardı sözlerimi,
dilimden kamçılandım.
önsözünden yasaklı kitaplar gibi,
topla yılların mahşerine...yak beni.

ödüllü bu firar
ayrılık konmuş başıma.
yenilgilerim...sarı liralar gibi,
dizili gerdanımda.
mecaz bir ağırlık..
dizlerimin bağı çözüldü
ey hayat...uzatma

son defa kaldırdım
bedenimi kıyama,
el pençe durdum karşına
doru atlar gibi..
yüreğimin ayakları burkuldu
yatırdım ömrümün başını
sol yanıma...vur beni.

düşün içinde düş gördüm,
uyanırken yoruldum anne.
''ben şu kısa boylu hayatta
uzun boylu kederlerle acırım''
sılayı örtün üstüme.