Geçirdiğimiz Günleri Geri İade Edemedim\Be Dostum...

Biraz daha yok oluyorum hayattan
Gün geçtikçe biraz daha küsüyorum
İnsanlara, kadere...

Herkes delirmişçesine bakıyor gözlerime
Ne yaptım da bu kadar dermansızım şimdi
Ne yaptım da hayat bu kadar isyan ediyor bana...

Karanlık gecelerimde vazgeçilmezimdin
Şimdi ise;
Her uyanışımda ayrı bir perde iniyor gözlerime
Her feryat edişimde duvarlar biraz daha kararıyor
Sanki içimdeki kara günleri
Duvarlara fışkırıyormuş gibi...

Hiç düşünmüyorsun beni değil mi?
Ne halde olduğumu görmüyorsun
Hangi karanlık gecede gezdiğimi bilmiyorsun?
Gecelerdir senin-benim karanlık gecelerimizde dolaşıyorum
Senden-sevgimden habersizce(sessizce)...

Dün gece yine geldim...
Önüme eskilerden bir dost çıktı:
?Hala unutamadın mı, yüreğin acısını çekiyor mu?? dedi.
Unutamadım be dostum unutamadım...
Geçirdiğimiz günleri geri iyade edemedim.
?Nereye kadar böyle gidecek?? dedi
Gitti yere kadar, ölüme kadar gidecek be dostum
Hadi şimdi hoşcakal biraz daha bakınayım
Belki oda geziniyordur benden habersizce gecelerde
Hadi kal sağlıcakla
Görürsen selamımı ilet olur mu?
Deki:?Gecelerde hala seni arıyor, seni yaşıyor de...?