Gel...

Bırak, sevgi tomurcukları açsın yüreğinde,
Kollarına mavi umut çiçekleri takarak gel...
Bir bahar sabahı, tan yerini al da ellerine,
Sevginin sıcaklığıyla güneşi yakarak gel...

Gecenin kör karanlığını alıver içine,
Gönlündeki umut ışığıyla parlatarak gel...
Çevir gözlerini gelecek mutlu günlerine,
Esneyen hayatı sevgiyle uyandırarak gel...

Aç içini engin denizlerin serin maviliğine,
Karanlık düş(ünce)leri aşk denizinde boğarak gel...
Sal dertlerini gâm rüzgârının esintisine,
Tüm kederlerini başından savarak gel...

Ve günün birinde, EMRE misâli benim önüme,
Yüreğinin en ücrâ köşesinden yanarak gel!...