Gel Ne Olur

Neydi bilmiyorum, beni bu denli zorlayan?
Ellerinmiydi, kollarımı bağlayan?
Gözlerinmiydi yoksa, bende amaya çalan?
Senmiydin kalbimin tekleme sebebi?
Bu gavur gecelerde:
Ayyaşlığımın dingilliğimin ve bu deli serseriliğimin,
Redifi kalmamış şiirlerimin,
Tebessümü yitirip, üzüntüye gark olan yüzümün,
Ve bu saflığını kaybetmiş yüreğimin;
Senmiydin sebebi?
İhanetlerce bakan, nefret kusan dilimin süngüsü;
Gidişin miydi küfürlerce isyanımın cümlesi?
Acıdır bu aralar yaşadığım...
Nutku tutulmuş benliğimin, düğüm başını arıyorum;
Sokak lambalarının altında...
Kangren olmuş bekleyişler var avuçlarımda.....
Saçlarımda azrailin nefesi...
İşte sevgilim; bu yürekki sensiz, sessiz..
Bu yürekki öksüz ve göçebe mevsimlerde...
En kurak iklimlere mapus...
Umudu düşlüyor inatla...
Kardelenin baş kaldırışı gibi zalim karlara;
Bir sazın telinde titrer sanki yürek..
Ve haykırıyor parmak uçlarında:
Gel ne olur...
Sen gör yalnız bu serseri, bu utangaç, mahrem yüzümü...
Gel ne olur....