Gel-sen

/bezgin akşamların nice arazlarında düşlerden düştüm
yorgun balıkçıların son sigarasından
düğümlenmiş suların kabarmış böğrüne sürüldüm/

kimsem yok şiirimi okuyacak....

gelsen
gizlenir miyim
bir başka alemde doğmak üzere
çıplak onca gece ve sabaha

gelsen
istemez miyim
tenim ılık bir nefese aşk ile akıversin
doymak için serin ırmaklara

gelsen
susar mıyım
hüzün rengi bir çöl gibi
ve gelsen
anlatmaz mıyım
gözlerimin ayışığında yangına nasıl yürüdüğünü



çoktan yaşlanmış bir ömür var elbisemin içinde
birazdan tabut ısınacak
toprak bir parantezi daha kapatmak için bakıyor bana

toprak sustu
çığlıkları ellerime düşüyor gökyüzünün
gelirsen gideriz dirilip külümüzden
içimizi ferhalatacak rüzgârlara
belki kaçabiliriz kentimin kulesinden
başka zamanlara