Gerek Kalmadı

zihnimin suyu bulandı
bahçemde yabani otlar çıktı
delik deşik kahvaltıda yediğim peynir
mutfaktaki farenin gözü kaldı

parmaklarımı sayamıyorum
beşi şeş görüyor dimağım
nerde dostlarım arkadaşlarım
şeytanım onları da kandırdı

gidiyorum gidiyorum gidemiyorum
buralarda artık duramıyorum
kalbimmi kırık kolummu karıştı
kanadım zaten hiç olmadı

kabus görmeye alıştım rüyaya döndü
kuş uçtu kervan geçti
dağ başını duman aldı
gümüş dere denize karıştı

buraya kadar herkes ne anladı
neye yetiştik ne kaldı
kime niyet kim kısmetlendi
Deniz Hanım şiir yazdı..

hep sevdim ,nefret de ettim
kızdım öfkelendim geri affettim
yazdım çizdim öğrendim
kimseye bişey öğretmedim

gerek kalmadı!!!

deniz güneş