Geri Ver...

/ Sükûnetinde bulduğum düş yalanları
Bir bilinmeze sapmış papatyalar yolun/uyor ellerinde
Bu sevda bildiğinizden değil geçmez her dünde /

Gök kayarken üzerimden
Gecenin içine düşüyor gölgem
Bulutlar geçen zamanı gösteriyordu
Gözlerime deniz kaçarken

Bir hasretin vuslatına dönüyordu yaşanan
Hüznün bestesini sesinde titretiyordu keman
Eskilerden geceye âşık bir şarkı düştü o an
Dinleyip dinletemediğim dudaklarında yalan
Masada yakılmış on altı mum geceyi aydınlatıyordu
Ve nefeslerimiz derinden tutkuyla soluyordu
Hep bir ağızdan söylenen şarkının kıvrımlarında hazır bir yangın
Tutuşturulsa bütün kenti kasıp kavururdu

Yalnızlığın yapraklarını dökmüş mevsimlerden hazan
Dağ gibi çığlıkları suskunlukla yürütüyorduk içimize
Unutulmuş gibi bakıyorsak da birbirimize
Bir kızın küçük yüreğine sıkışmıştık ikimizde
Anladım ki her şey bir yolculuğun hüznünü bekliyor
Gidip dönmeyen bütün yüzler silik hatıralar canlanıyor
Yokların şikâyeti olmaz bilirim...
Yokum ki! Şikâyet edeyim
Ve o küçük kızın gözlerinden görüyoruz...
Yalnız iki yolcu gibi ikimiz

Bakma gözlerimin içine içine
Denizler taşıyor kirpiklerine
Bir çift kuğu yaşıyordu benliğimde
Terk ediyorlar bak senide

Sus...

Geri verebilir miyiz dünleri yarına
Uçup gidiyorlar bak anılarla...
Oysaki ne çoklar besliyorduk
Sevdamızda...