Gidelim Bu Şehirden

bir yangında
can çekişiyorken kavgamız
göğü delerdi gök mavisi uçurtmalarımız
çığlık çığlığa yükselir
ablukaları yarardı feryatlarımız


ilmik ilmik örülüyorken kahpe bir aymazlık
çözülüyorsak nakış nakış
düşüyorsak çentik çentik günebakan çiçeklerinde
kulaklarımızı döven bir çığırtkanlıkla
tıskırılıyorsa harami sofralarında haraç mezat
ve kaderse zil zurna açlık
artık her dil lal
her bakış silik bir karanlık


ıslak kaldırımlar yalanıyorken
yolların bağrı deşiliyorsa postallarla
tank paletleri eziyorsa düşlerimizi
ve bölüyorsa geceyi bir iblisin ayak sesleri
artık yürekler kör sağır ve dilsizdir
varoşlar bulvarların esiri


karanlıklar devriliyor
ay ışığı göçüyorsa parkamızın yakasından
ve çekilmişsek riyanın çatalına
nişanlanıyorsak kör bir yalnızlığa
son sözümüz söylenmemiştir
gidilecek kentlerimiz var daha



daha ellerimiz çekilmemişken kavgadan
yüreğimiz bölünmemişken sevdadan
daha sıcacıkken koynumuz
başımız ipe çekilir
yargısız bir giyotinde sınanır boynumuz


söylemediklerimizle vuruluyorken kahpe puntolarla
puşt bir infazda çığlık çığlığayken
hala sesimiz meydanlarda yankılanmakta
ve hala yüreğimizde
amansız bir ateş korlanmakta


kahıra bileniyor avare avuntular


oysa
ne kadar vurgununduk
alaboralarımız kadar biz olan bu sahilde
tuzu terimizdi
mavisinde saklıydı gözlerimiz
bütün koyları suskunluğumuz kadar susardı
martı kanadı çırpınışlardaydı kollarımız


ılık gülüşü bir lodos atarken şamarını
savrulurduk meymenetsiz kıyılara
birbirlerini sırtında taşırken dalgalar
ispiyonlara bedel biçiliyordu
talanlardaydı süt liman meydanlar
çilingir sofralara mezeydik
kimsesizdik artık
sonbaharlarda yapraklar kadar



yalandaydı gözlerimiz
inkarda artık sözlerimiz
prangalar vurulurken dilimize
herşey düzmece bir senaryo
herşeyde tarifsiz bir hile


derimizi soyan bu geceden
zamansız vuran her heceden
rotatif dakikliğindeyken zaman
tekliyor artık yüreğim
gel can gidelim
gidelim bu şehirden