Giderim

gitmem gerekirse bir gün
elimi cebime sokar
ağzıma soylu bir ıslık takar,
yüzüne son kez şöyle bir bakar,
çeker giderim.
yıkılmaz,korkma
şu koca dünya
küçücük bir ayrılıkla
yıkılmadı bunca zaman.
yıkılmaz,ağlama...

gitmem gerekirse bir gün
konuşmam,susarım
üzülmem,biter sancım
sen yorulma,ben anlarım
basar giderim..
durmaz,korkma
zaman gelişimle başlamadığı gibi
gidişimle durmaz.
daha ne ayrılıklara gebe
şu dönek dünya..

gitmem gerekirse bir gün,
kadere suçu atmadan
arkama dönüp bakmadan
sözcüklerle oynamadan,
boğazımda kalan son
kelimeyi yutkunurcasına
kapıyı hızla çarpıp,koşarcasına
yanan bir evin
cebimde kalan anahtarını
kaldırıp atarcasına
çeker giderim.
bunca vakit hiç
yaşamamışcasına...