Giderken Yaralarımın Kabuklarını Armağan Bırakıyorum

....giderken yaralarımın kabuklarını armağan bırakıyorum...yara açışlarını bir defa daha sorguya çek...


ben..
adı konmamış bir yetimdim sevdanda
halayık bir besleme çaldı sözlerimi ben lal kaldım
bin pare olmuş çaresizlime ırak düşler ekledin
ben düş yitikliklerde bir başıma kala kaldım

çocukluğumun topacında ne vursam çevrildi
köz düşse harabemden içeri yangın sanırdın
kış ortasında yalnızlığımı buzla donatırdın


ben..
sende memleketi işgal edilmiş bir mülteciydim
sevdana bin adım gelsem
casus sanırdın
aşkına dair şiir yazsam
beni terörist diyip coplanırdım


ben..
ekmeği kafir tandırlarda pişirilmiş dilenciydim gönlünde
ne zaman mendil açsam mabedinde
ağı sunardın


..ben giderken sana yaslarımı armağan bırakıyorum..kaç defa öldüğümü teneşirlerine sor..