Gidersen Ölmem
şimdi senden bir kuru dal var
bırak
açık kalsın içimde çeşme
dört yanımı sarınca bulanık sular
bana uzun hüzünlü bir ömür dile
sonra çekip git
gidersen ölmem
zaman nasıl da susuyor / martım yorgun / sular ateşten
anladım ,
son aşk hükmündür
bu, bendeki kül
ama gidersen ölmem
damarlarımdan çekilse de hayat
git
sırça parmak kadar değersiz olsa da dünya
gidersen ölmem
çok çizdim gökyüzüne ruhsuz resmini
gidersen ölmem
Arnavut kaldırımlarında taşa uzanıp
cam kırıklarıyla yatarım sol yanıma
git
gidersen ölmem
bir ceylan bakışında irkilir düşüm
sokağa savrulurum suskun
küskün çocukluğum siner karanlığa korkakça
bir slogan eksilir yürüyen halktan
gidersen ölmem
fosforlu sevgi böcekleri küllensin
gözlerimin karanlığında
dağılırken sarp kayalarında teknem
sebilimdir denize tenimde tuz
gidersen ölmem
bırak sönsün senin kadar uzak yıldızlar
karanlığa gireyim acılı gecelerimden git
gidersen ölmem
tene baskındı selin / incit, kır dağıt
sağ yanımı liğmele sol yanımı çürüt git
sokak rüzgârlarında akasya ağacınca çıplak
kalmasın koynumda kırık bir fotoğraf
ısıtmasın hayalinden hiçbir şey git
gidersen ölmem
gidersen ölmem
''ölüm''bazen yok olmak bazense,var olmaktır.Gidersen ölmem,kalırsan ölürüm asla değil.
Senin için ölürüm demek ne kadar kötüyse.Gidersen ölmem de o kadar güzel...
Şiir okumak adına mutlu oldum teşekkürler paylaşıma...
Şiir ve dış dünya arasında tezatlık benim en beğendiğim sanattır .. Ve ustalara yakışır .. ben susarım ve okumaya devam ederim ... her zaman bir şiirden pay çıkarılmıyor hocam .. siz istisna .. Saygı ve selamlarımla ...
şiirin eşref saati...
her "git" sesinde asıl olan "gel" demenin ve her "ölmem" de "öleceğini" anlatan sesleniş var. çevirip baktığımızda şiirin içindeki dizeler bunun kanıtı, "usta kalem" bunu öyle bir ifadeyle sunuyor ki biz okurlarına, gel bir daha oku anlayacaksın demeye getiriyor.
kaleminizin izindeyim...
ı"gidersen ölmem" gerçekçi, hayalden öte gidenin ardından her şekilde hayatın devam ettiği, ayakların yere bastığı gerçeği gerçeği. benzer şekilde mizan" isimli bir şiirde benim vardı hocam bir bölümüyle sayfanıza katılmak isterim... Dünya yine dönüyor, Hem de tüm hızıyla. Gündüzler geceyle, Geceler gündüzle yarışıp duruyor, Güneş yine Hep aynı yerden doğup batıyor. Mevsimler desen öylesine Yokluğunu hiç fark etmediler Bütün güzellikler doyasıya yaşandı Baharı,yazı, kışı güzü Çiçeği, böceği Gökkuşağı yine rengarenk ebruli Yoksa sen, yoksa sen. Her şey son bulurmu sandın 👑
şiiri her okuyan farklı şeyler düşünebilir ama bence "gidersen ölürüm" iç içe geçmiş duyguları anlatan bir sesleniş. sanki şair "ben böyle hüznümle zaten ölüyüm gidersen ölmem", derken bir taraftan da "her şeyi kır dağıt, ısıtmasın hiç bir şey ve gerçekten git" diyor. Ama aslında içten içe böyle öldüğünü bildiği için "gittiğinde ölmem cam kırıklarına sarılır yaşarım" diyor. Sait hocam ne kadar katılırsınız bilmiyorum ama beni bu duygular ve hatta fazlası yakaladı. "gidersen ölmem" duygu devinimlerini çok akıcı ve naif anlatan bir şiir. ben çok sevdim. kaleminize yüreğinize sağlık.