Gidişin Kadardın

Gülüşü astım duvarlara gittiğin gün,
Hala çekmecemde durur yarım lokman.
Heba edemem güvercinlere dudaklarını,
Hala dolanır evimin içinde unuttuğun gölgen...

Önce resmin düştü duvardan,
Sonrası ayrılışının hüznüydü.
Güller tomurcuklanırken,
Ben hiç bir kırmızı gülü konduramadım ellerine...
Ki gidişinle soluverdi çiçekler...

Yüreğim yosun tabakası bırakırken,
Dalga dalga çekmek istedim seni kıyılarıma,
Duvarlarıma çarpan asi vurgunlardı senin dışında...

Gitmek zordu biliyorum,
Bir gar'ın ıssızlığında dondu ellerim.
Ellerin cebinde ısınırken,
Benim ceketimin sökükleri gözükuyordu
Kalkan otobüsün ışıklarında...

Gitme diyemedim,
Sen de kalamadın.
Yokluğun vurdu yüzüme
Arkana bile bakmadan,
Saçlarını rüzgarın dudaklarına vurup
Kokunu bıraktın geride...
Ki hala rüzgardır kokunu özlememin sebebi!
Üzgünüm sevdiğim,
Ben yazlara küskünüm...!