Git... Güle Güle

siper ettim ruhumu sensizliğe
pusudayım
müjdesi hayatın;
demir parmaklıklardan bana el sallayan umutlarda
yalnız ve suskunum


gözden düşen damlalarla
resmediyorum hayalini
soranlara
ardı arkası kesilmeyen
suskunluğumla cevap veriyorum
sualler takılıyor, inmiyor yüreğimden
çaresiz ve yitiğim


prangaların en hafifini
alıp yerleştiriyorum benliğime
daha az ruhumu kanatsın diye
hayalini serpiştirip
yoğuruyorum
bir çocuk masumiyetiyle çağırıyorum seni
gelmeyeceğini bile bile
sensiz kalan ciğerlerime
adını fısıldıyorum
nefes alsın diye

çarmıha gerilmiş kalemimin
mürekkebiyle
bozuyorum suskunluğumu
seni sana bırakıp
gölgemi azat ediyorum
ve iki rahatın birini tadıyorum
ummayarak

yaprağı henüz koparılmamış ömrüme
tuz diye adını banıyorum
dudaktan çıkmamış kelimelerle
akla gelmemiş düşüncelerle yad edip seni
uğurluyorum sonsuzluğa
kırıyorum gönlümün
bükülmeyen zincirlerini
kendi isteğimle
git...
güle güle....