Gittin
Gittin
Öyle bir gittin ki..
Dünyayı üstüme atıp da gittin..
Şimdi,
Hangi dağların arkasında
Bulayım seni.
Hangi yolların önünü keseyim.
Hangi rüzgara takılıp,
Hangi tarafa eseyim.
Söyle canımın taa içi,
Söyle sevdiceğim,
Nasıl böyle ansızın gittin..
Şimdi ben,
Yetim kalan hayallerime
Ne diyeyim?
Nasıl avutayım günlerimi,gecelerimi.
Yüreğimde bu kurşun yarasıyla,
Söyle güldestem,
Hangi kapılarda öleyim.?
Hangi gözlere yalvarıp,
Hangi duayı edeyim.?
Gittin,
Tüm günleri gecelere katıp,
Hiç ayılmayacak bir
Uykuya yatıp,
Ömrümden emanet ömrünü alıp
Gittin...
Boğazımda takılan sözcükleri
Hiç gözünü kırpmadan
Kurşunlara dizdin..
Azraili takıp koluna
Onu bana
Tercih ettin...
Ve son cümleni söyler gibi,
Son kez yüzüme güler gibi
Gittin..
Ya ben?
Kapımın eşiğinde
hınzır bir gülümsemeyle
beni bekleyen
yalnızlığıma geri geldim..
sana şiirler yazmaktan başka
söyle sevgilim,
ne yapabilirim?
Gittin,
Ötesi yok,aması yok,
Çünküsü hiç yok.
Ama soramadan edemem,
Neydi acelen?
Nereye yetişecektin?
Şimdi benim,
Kime çıkacak yollarım.
Kimin ellerinde
Sabahlayacağım.
Gittin..
Koskoca bir ömrün
Hiç acımadan üstünü çizdin.
Hiç silinmeyecek
Yetim bir bakışı
Gözlerime çiviledin.
Ummadığım bir anda hayatımın,
Zamansız bir tokat gibi,
Yüzüme indin...
Söyleyecek her şeyi susturup
Gittin..
her bitis bir baslangictir aslinda. Olumde bir baslangic. ama yinede insani huzunlendirir, uzer. hayatimizdan eksilen her bir degerli yapragi unutmak mumkun mu?
Gittin, Ötesi yok,aması yok, Çünküsü hiç yok. Ama soramadan edemem, Neydi acelen? Nereye yetişecektin?
ağlamamak için dudaklarımı ısırarak bakıyorum monitöre
sevgili elif baç tarzınızı seviyorum.
sonsuz tebriklerimle...
Şimdi benim, Kime çıkacak yollarım. Kimin ellerinde Sabahlayacağım. Gittin.. Koskoca bir ömrün Hiç acımadan üstünü çizdin. Hiç silinmeyecek Yetim bir bakışı Gözlerime çiviledin. Ummadığım bir anda hayatımın, Zamansız bir tokat gibi, Yüzüme indin...
Söyleyecek her şeyi susturup Gittin..
mukemmel otesi 👍
yuregine emegine saglik...
şiirin yüzü öyle sıcak ki../ yazan,kırk yıllık tanıdık gibi geldi bana.
şiiri yorumlamak ustalara mahsus. ben, sadece okuyabiliyorum:)
Kişi kendi hayatının tamamına sahip değildir, bu yüzden karar verme seçeneği olmaksızın ölebilir. Dostları, yakınları, akrabaları o kişinin hayatından parçalara/bölümlere sahiptir. Salt geçimini sağladığı kişiler değil, alışveriş yaparken birazcık sohbet ettiği bakkal bile ondan bir şeyler almakta olabilir, onda bir pay sahibidir; o gittiğinde azalacaktır. O halde; kalsa idi, etrafına vermeye devam edecekti, ilişki halinde olmaya devam edecekti. Ama giderse bundan herkesi mahrum edecek. Aslında tek bir birey, tüm topluma yayılan ince bir etki türünü barındırır. Tek tek bireylerin ölümü ile bu etki zor hissedilir, ama örneğin o topluluğun/toplumun yarısının ölümü ile belirgin hale gelecek bir etkiler zincirini/toplamını yansıtır. Şiir gidenden çok kalanın kaybettiklerini yansıtıyor. Kapımın eşiğinde hınzır bir gülümsemeyle beni bekleyen yalnızlığıma geri geldim.. ....... "Kime çıkacak yollarım. Kimin ellerinde Sabahlayacağım." İşte ölenle kalanın dramı. Ölen siyah çizgisinde ,kalan mağaranın içinde ve mağaranın ağzındaki ışıkla yetinmekte. Ama " Karabir duöan gibi dağılır hatıram rüzgarda"diyen nazımı unutamıyorum ölüm karşısında. İçli ve güzeldi. tebrikler.