Göç Talanı Gönüller

Gönlün kalesi yenik düşmüş
Yanık tarçın kokusu esaretlere

Sallanır oyalı mendiller
Solmaya yüz tutmuş sevdalara
Hüzzama bulanır ayrılığın tınısı



Yamaçlarında dalgalanır reşit acılar
Sessizliğinde seslerin izi sürülür
Bahtsız sürgün yüreklere

Gökle yer arası uğultular
Savrulur taşkın kasırgalarla
Şiirlere sığınır hıçkırık...


Uzaklaşır gemi sessiz çığlıklarla
İsyankâr fırtına sonrasında
Kırağı vurgunu sevdasız diyarlara...

Dokunur ayrılık...
Umutsuzluğa sarılır umut diye...

Terk edilişlerin namlusunda
Öldürücüdür artık ayrılık


Teslim alır göç talanları
Dilinde ki eğreti şiirlerin
Kuytusuna sessizce sığınır
Hıçkırıkları düşer toprağa, suya

Hüzün koyu bir tül gibi
Yıldızların üstünü kaplar

Yürek dağlar
Gece kanar
Güneş ağlar

Göç talanında vurgun yer gönül...