Göç Zamanı
Bir sabah vakti
acı bir sela okunsa minarelerde
?biri ahirete göç etmiş ? derdin anne
sonra başlardı evlerden sessiz göçlerimiz
ahret fısıltısıyla ağlardın
dilinde Fatiha gezerdi sessiz
Sokaklar eskiyip unutulur çocukluktan
oyuncak isterdim
elime verdiler kırık yaşamı
Ne çok çoğulmuşum seninle oysa
içimin avlusunda yağmur suyundan
ürken
küçük serçelerim vardı
kimi sevsem hep çocuksu hala
yalnız kalıyorum büyürken
En iyisi mülkiyetli ve göçsüz
o serçelermiş bence anne
telaşla dolaşıp duruyorlar
zamanın kıtlığından
Serçeleri göç etmekten alıkoyan da ne
neden göçlerimizle serçe kadar olamadık
mutlu bir ömür olmalıydı
hayatın bize borcu
kayım bağlasak da birtanem
çözülür hayat hurcu
Senden de kayım
şu serçe
eskiyen duvar
birine ekmek veririm
sıva yaparım yüzüne diğerinin
ne duvarın sessizliği bozuldu hala evde
ne ürkekliği tükendi serçenin
Hani ya soğudu o sıcak kucağın
olamadın bir serçe kadar
kime sarılsam hala üşüyorum
yağar üzerime kar
27 05 2007
Hani ya soğudu o sıcak kucağın olamadın bir serçe kadar kime sarılsam hala üşüyorum yağar üzerime kar....Sait bey bu dizelerde ağladım gerçekten.....başka yorum yapamayacağım aslında.Çocukluğunuz,anne ve hayat.......derin anlatım...söze gerek yok.
şiirin eşref saati...
bu şiirinizin önünden sessizce çekilmeyi tercih ediyorum, anne sevgisi hiçbir sevgiye benzemez.
kaleminizin izindeyim...
Senden de kayım şu serçe eskiyen duvar birine ekmek veririm sıva yaparım yüzüne diğerinin ne duvarın sessizliği bozuldu hala evde ne ürkekliği tükendi serçenin
Hani ya soğudu o sıcak kucağın olamadın bir serçe kadar kime sarılsam hala üşüyorum yağar üzerime kar
saygılar kaleminize ve yüreğinize kutlarım hocam
Sait bey,
tebriklerimi sayfanıza bırakıyorum
usta kaleminizin takipçisi olmaya devem edeceğim
👍👍👍👍👍👍
anne yalnızca annenin yerini kimse tutamaz nefes almak ve annesiz olmak zor sanırım öğrenmeyi de hiç istemiyorum... uzun uzun yazmak istemedim okurken özü buydu bende
Kaleminize sağlık Sait bey sevgimle...