Göç Zamanı
Bir sabah vakti
acı bir sela okunsa minarelerde
?biri ahirete göç etmiş ? derdin anne
sonra başlardı evlerden sessiz göçlerimiz
ahret fısıltısıyla ağlardın
dilinde Fatiha gezerdi sessiz
Sokaklar eskiyip unutulur çocukluktan
oyuncak isterdim
elime verdiler kırık yaşamı
Ne çok çoğulmuşum seninle oysa
içimin avlusunda yağmur suyundan
ürken
küçük serçelerim vardı
kimi sevsem hep çocuksu hala
yalnız kalıyorum büyürken
En iyisi mülkiyetli ve göçsüz
o serçelermiş bence anne
telaşla dolaşıp duruyorlar
zamanın kıtlığından
Serçeleri göç etmekten alıkoyan da ne
neden göçlerimizle serçe kadar olamadık
mutlu bir ömür olmalıydı
hayatın bize borcu
kayım bağlasak da birtanem
çözülür hayat hurcu
Senden de kayım
şu serçe
eskiyen duvar
birine ekmek veririm
sıva yaparım yüzüne diğerinin
ne duvarın sessizliği bozuldu hala evde
ne ürkekliği tükendi serçenin
Hani ya soğudu o sıcak kucağın
olamadın bir serçe kadar
kime sarılsam hala üşüyorum
yağar üzerime kar
27 05 2007
Ne çok çoğulmuşum seninle oysa içimin avlusunda yağmur suyundan ürken küçük serçelerim vardı kimi sevsem hep çocuksu hala yalnız kalıyorum büyürken 👍👍👍👍 TEBRİK EDİYORUM..
Şafakların buğultusunda biriken hasret(inin) yumağı yüreğin derinliklerinde hissedilir., Siler gökyüzünü tuvalinden ressam, ağlatır ya da estantanesi bozulmuş mavileri.. Gözlerde ki sevinçler boşalır kağıda bir şairin kaleminde. Kavuşulması mümkün ayrılıklar için ilk defa seslenir belki Bülbül, Gül'e.. Gitmenin zorluğunda bekleyişin acısını tadar yürek.. Gözler, suya olan hasretini paylaşır Pirsus'la beraber.. Ziyan olan geçmişten geçilir, geleceğe olan umut artar sine de. Ve yoktan var olur â??gitmek zorunda mısınâ? deyişlerini tekrar eden ben..
Şimdi iki minare arası mırıldanma zamanı;
kavmen fatiha!
Göç başladı seke seke hocam..
Kutluyorum nadide kaleminizi...
Ana sütünü emmedim, ana kucağının sıcaklığına hasret büyüdüm; hep bir şeylerin eksikliğini hissettim yüreğimde; bu anaydı.
Sait bey, beni çok hüzünlendirdiniz. Dilerim, başka çocuklar, anne özlemiyle büyümüzler.
Kutlarım hocam, eleriniz ve yüreğiniz dert görmesin.
usta,
ustaca usta işi...
bu kalemin izindeyim.
dönüp bir iki kez daha okuyacağım.
yazmayacaktım...sessizliğe gömülmek istemiştim...ve hep sizin şiirleriniz çeliyor aklımı... çıkıp geliyor yüreğin imbiklerinden...yazmalıyım...büyürken yaşadığımız yalnızlık,yeniden aldırdı kağıdı kalemi elime işte...sizi hep sevdim... yalnızca ;şiirleriniden dolayı değil elbet...insan yüreğinizi bildiğimden...saygılarımla abiciğim...