Göçmen Yalnızlıklar

â??'Kelimelerin körlüğünde kaybediyorum özümü'' Kelimeleri giydirirken,hassas olmak gerek,aynanın karşısına geçip de aldanmamak makyaja.Kördür gözümüz ve özümüzü bizden,zamandan alıkoyar haince.. Sahi Şair neden öyle olur?

â??'Vuslat bu aşkın neresinde?'' Vuslat, aşkın gölgesinde her daim giderken, ardından takip eder,döndüğünde sırtını kaçmaya yeltenir,yakalayamazsın bir türlü.İşte bu yüzden aşık olmayı bıraktım ''Aşkı yaşayarak aşık olmamayı öğretti zaman bana''...

Şiirin özüne inersen keşfedersin ancak,öbür türlü sadece okumuş olursun.

Gözler yalan söylemez mi yoksa..?

Yüreğiniz hiç susmasın, haykırsın her daim...

Tebriklerimle

Çoğu zaman,sayıklayışlar alır bizi, koynuna zamanın fısıldaya fısıldaya, aşkı anlatır durur.Bazen de bir şiir gönderir,okumamız için derinden...(okumayı bilene).

â??'Eski bir yarasın şimdi bende'' Yaralar kabuk bağlar belki;ama yokluğu derundan vurur yüreğe,sessiz çığlıklarla haykırırsın.Acı çekmek biraz da mutluluk veriyor sanki.Mutsuzluk resimlerde saklı kaldı adeta,bilmediğimiz,duymadığımız resimlerin adlarında.. Hani Mutluluğun resmini yapamazdı Ressam,yoksa mutsuzluğu mu kast etmişti Şair.Mutluluğu herkes bilir ama,önemli olan mutsuzluğa koşmaktır galiba..

â??'Ve şimdi göçmen yalnızlıklar yolluyorum sana'' Yalnızlığın çok uzaklarda olduğunu bile bile sesleniyorsam şayet yıldızlara,yalnızlığa hasret kaldığımdan başka bir şey değildir.Yalnızlığı paylaşmamak adına yapıyorum bunu.''Yalnızlık paylaşılmaz çünkü...''

Puslanıyor yarınım zamansız

..Ve okumak yüreği, görmek usta elleri ve demlenmek şiirle...Songül'üm, çok güzeldi yine.. Sevgilerimle..

Yalnızlıkların göçmen olması, yerleşik olmasından daha iyidir. Aslında hiç olmaması yeğlenir. Ne var ki şiir/şarkı/türkü... için esin kaynağı olması da yadsınamaz.

"Bir çiçeğin özünden geçmek" görkemli bir betimleme.

K u t l u y o r u m .

Gözyaşlarımı beyaz sayfalara gömüp 'acılara gülüyorum'...

Gülmek gerek hayata.. Doya doya içten.. Yürekten kutlarım Ablam..

Nicelerine..